Omnes errare. Utcunque simus intelligentes neque locupletes, neque experti, omnes errare. Aliquando intellegant, non ut alias. Sed quia omnes homines errare. Non solum nihil unquam errare.
De nostris erroribus nocere interest. Nocere non nisi. Sed aliquando, nos pauca scienter vel ignoranter quod nocere aliis. Tempus ut deprecarentur. Quare statim pluribus deprecarentur et quid vitandum multi? Quid multa de nobis dicere paenitet etiam ad viles malum, quidam insidiatur saecula paenitet post committendo gigantea mendis? Quod est mysterium. Refert distinguuntur nostri educatio, humilitatis nostrae secundum iustitiam et iniustitiam, et alios sensus, etc. Sed nos fieri minorem dicens paenitet? Sunt nos confitentes error per dicens paenitet? Sunt nos nocendum nostri ego per dicens paenitet? Non.
Nos magis melius per dicens paenitet. Turpis dicimus sentimus bonum bono alterius dolet. Dicens paenitet, non errare nos confitendi error discrimine positos ludibrio, sed heus, dicens, hoc errore sum Valde enim. Ignosces simus et amici. Facit hominem magis excusat a peccato mundat nos. Ut dicamus omnes contristati ex actibus nostris agnoscimus nos aliquem laedere est malum, etsi parvae. Si error est maior, nostra excusatione debet inserere eam ut rebus ad normalis.
Nos paenitet omnibus temporibus et compendio facere felicem errare atque inde beatificari.
No comments:
Post a Comment